کد مطلب:109166 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120

نامه 006-به معاویه












[صفحه 314]

رساله الی معاویه همانا بیعت كردند به من آنانكه بیعت كردند با ابوبكر و عمر و عثمان بر آنچه بیعت كردند با آنها بر آن پس نیست برای حاضر اختیار فسخی و نه برای غائب اجازه ردی جز این نیست شوری از آن مهاجرین و انصار است پس اگر آیند بر مردی و نامیدند او را پیشوا باشد این برای خدا خوشنودی و اگر بیرون رود از امر آنها بیرون رونده به عیب نهادن یا وارد كردن آنچه در دین نیست برمی گردانند او را بسوی آنچه بیرون آمده از آن و اگر سر باز زند پیكار می كنند با او بر پیرویش بر غیر راه مومنین و واگذارد او را خداوند به آنچه روآورده به آن و سوگند به جانم ای معاویه اگر بنگری با خرد خود نه با خواهش نفس خود هر آینه می یابی مرا برترین مردم از خون عثمان و هرآینه می دانی كه من بودم در كناری از آن مگر اینكه ادعا كنی جنایت را بر كسی كه می دانی جنایت نكرده بپوشانی آنچه را كه آشكار شده برای تو والسلام


صفحه 314.